martes, 24 de julio de 2012

Cortometraje siete minutos


Unos compañeros de atención primaria han grabado un cortometraje que dura siete minutos. Aquí está su trabajo.





El lenguje audiovisual nos permite diseñar mensajes claramente compresibles. Pero es una lengua difícil de hablar, exige mucho esfuerzo.



En el momento actual trabajo con otro grupo en un documental original que llevamos desarrollando desde antes del proyecto anterior y cuyo trailer pueden ver aquí. Por azar las dos iniciativas han coincidido este año. Hablamos de Atención Primaria, hablamos de medicina de familia, hablamos de una visión, una manera de hacer las cosas. No habrá bailes ni lipdub.


lunes, 23 de julio de 2012

Presentaciones en 3D



Tenía que llegar. De nuevo de forma gratuita. Ahora es posible hacer presentaciones en tres dimensiones, olvídense de una vez del Power Point, ese programa informático infernal que tanto daño a hecho a estudiantes y discentes de todo el planeta.
Ahora con Prezi 3D podrán deleitar a sus auditorios y dejarlos boquiabiertos. Aquí tienen el tutorial, disfrutenlo.

Tan solo permítanme un inciso. Para comunicar bien a un auditorio no es fundamental llevar una presentación. Lo que sí es necesario es llevar algo interesante que decir. Interesante para el auditorio. La forma, el medio... habrá que adecuarla a este.

No nos olvidemos del aforismo del año: no es la herramienta, es lo que haces con ella. Hagan caso de Rafa Cofiño que de herramientas sabe mucho.






vía Rosa Pérez


domingo, 22 de julio de 2012

A los médicos no nos entienden ni nuestros hijos







Aunque hablo un castellano bastante decente, me maravilla comprobar que con frecuencia no me entienden ni mis hijos. Y no solo en la escritura, que como todo el mundo sabe es misteriosamente críptica en mi gremio.

Como suelen hacer todos los padres, he dedicado horas a hablarles de lo que hago en el trabajo, salpimentado de anécdotas y presentado a mis colegas. Conocen el lugar físicamente, les llevo poquísimo al pediatra pero algún golpe se dan de vez en cuando.

Pues con todo y con eso, para mi hijo de siete años trabajo en un centro desa luz, que no sé muy bien lo que vendrá a ser, si una entidad mística o una delegación de Endesa.

Les ilustro con esta anécdota para subrayar la importancia de la comunicación y su fragilidad. Como saben soy un profesional con más de diez años de formación reglada a sus espaldas y otros diez de formación continuada, con una cabeza medianamente ordenada. Queda claro que no es suficiente para comunicarse bien, los errores son inevitables. 

El reto estriba en detectarlos y lanzar nuevos mensajes, nuevos puentes. Cada conversación es el asalto a un castillo de altas murallas, nuestro deseo es llegar a la otra parte pero nos encontramos con barreras. Afortunadamente pocas cosas se resisten a la creatividad humana  y a nuestra voluntad de comunicar y de llegar al otro. Estamos programados para ello. 

Pero hoy quería hacer un ejercicio de humildad. En comunicación no demos nada por supuesto.







医生不明白,​​我们或我们的孩子


医生不明白,​​我们或我们的孩子


虽然我讲的卡斯蒂利亚相当不错,我常想确认不理解我或我的孩子。不仅在写作,这大家都知道是在我的公会神秘神秘。

所有的父母多久,我花了几个小时谈论我在做的工作,五香轶事和赠送给我的同事。他们知道身体的地方,我花了很少的小儿科,但不时的打击。

这一切,我的七十年,在发展中心光工作,我不知道会变成什么样子,如果一个神秘的实体或恩德萨代表团。

我们说明了这一轶事,强调沟通和其脆弱的重要性。如你所知,我十余年的正规教育,在他身后和其他十个继续教育的专业人士,用头相当有序。显然,良好的沟通不够,错误是不可避免的。

面临的挑战是检测和推出新的消息,新的桥梁。每次谈话是在高墙城堡的攻击,我们的愿望是到达彼岸,但我们将障碍跑。幸运的几件事情抵制人类的创造力和沟通,并得到其他我们的意志。我们正在编写这样做。

但今天,我希望做一个谦卑的运动。在沟通没有什么是理所当然的。

(遗憾的错误,电子翻译)。

sábado, 21 de julio de 2012

Un paseo por Toledo






Buscar inspiración requiere muchas veces ir a lugares inspiradores. Una tarde decidí darme un paseo por Toledo. Sin plan, sin rumbo, sin objetivos, tan solo por el puro placer de  pasear.

Un grupo de amigos creó recientemente el club del paseo para potenciar la actividad física. El ser humano está diseñado para caminar. El movimiento corporal no es un lujo, es una necesidad primaria que no solemos satisfacer convenientemente en nuestra sociedad. Eso pasa factura.

Por otro lado la avalancha de malas noticias es cada vez mayor, estamos en estado de shock social: paralizados. Comenzar a movernos, poner un pie detrás de otro es en estos momentos una declaración de intenciones.

Por eso caminar es tan importante.


También lo es buscar inspiración. Cuidar la información, las personas, las actividades que podemos elegir. En una semana hay muchas cosas impuestas, otras no. Todos tenemos libertad para elegir entre ver televisión, generar una buena conversación o leer un libro. Todos tenemos libertad para estar presentes en este instante o no.

Encontrar inspiración tal vez nos obligue a salir de nuestro caparazón y buscar en lugares no habituales, fuera de nuestras rutinas, donde ya no queda yerba. Si queremos nuevos pastos habrá que ir a buscarlos.




Un Paseo en Toledo

Buscar inspiración moitas veces esixe ir a lugares inspiradores. Unha tarde, eu decidimos dar un paseo por Toledo. Ningún plan, sen dirección, sen obxectivos, polo simple pracer de camiñar.

Un grupo de amigos recén criado excursión do club para promocionar a actividade física. Os seres humanos están deseñados para andar. Movemento do corpo non é un luxo senón unha necesidade básica que non moitas veces se atopan convenientemente na nosa sociedade. Isto ten o seu prezo.

Por outra banda, a avalancha de malas novas é evidente, estamos en choque social paralizado. Comezar a moverse, poñer un pé tras o outro está en presentar un certificado de intención.

Entón, a é tan importante.

Tamén é por inspiración. Coidado coa información, persoas, actividades que nós escoller. Unha semana, hai moitas cousas impostas, outras non. Todos temos liberdade de elixir entre asistir TV, crear unha boa conversa ou ler un libro. Todos temos a liberdade de estar presente neste momento ou non.

Buscar inspiración pode facer-nos da nosa cuncha e mirar para lugares inusitados, fóra das nosas rutinas, que xa non é capim. Se queremos que a nova herba terá que buscalos.


(Tradución automática, desculpe polos erros)




Foto: colección del autor

viernes, 20 de julio de 2012

Hidratarse, vitaminarse y mineralizarse




Todos estamos de acuerdo en que en verano es prudente hidratarse bien. Eso quiere decir beber agua. El ser humano tiene un estupendo mecanismo de regulación, tan solo hay que beber si tenemos sed.
En las personas de mucha edad esa sensibilidad puede disminuir, por eso con ellos conviene ser más cuidadosos y ponérselo más fácil (dejar una botellita en la mesilla de noche, otra en la mesa de la sala...).

Los deportistas también necesitan hidratarse bien si practican deportes aeróbicos, con especial atención los días de calor ó si se dedica mucho tiempo.


El problema lo tenemos con las publicitadas bebidas isotónicas, uno de los negocios más potentes del momento. Estas bebidas suelen tener un contenido en azúcar muy alto y aunque se ha dedicado muchísimo dinero a las campañas de marketing no se puede decir lo mismo de la investigación sobre su idoneidad.

Están ricas y las publicitan bien, pero:

  1.  ¿es eso suficiente para usarlas?
  2. ¿aportan valor añadido?
  3. ¿tienen algún problema su uso?

Es necesario hacer las preguntas correctas.


La revista British Medical Journal, una de las más prestigiosas en medicina, ofrece un extenso artículo donde tratan de dar respuesta a estas cuestiones.
  1. No hay suficiente evidencia científica que apoye el uso de estas bebidas
  2. No aportan valor añadido a la hidratación con agua
  3. Su uso intensivo aporta un exceso de azúcares (y por lo tanto riesgo de ganar peso).

Ya ven, yo de momento sigo recomendando agua de grifo para hidratarse. Y al vivir en la Comunidad de Madrid tengo la suerte de que sea de gran calidad.



Foto: 'Tommy Lee Jones is...The Boss.'
http://www.flickr.com/photos/71438311@N00/4933372461




Хидратират, минерализирани


Ние всички сме съгласни, че лятото е разумно да спре хидратирани. Това означава, че питейната вода. Човешките същества имат голямо механизъм за контрол, така че просто трябва да се пие, ако сме жадни.

В най-възрастните могат да намалят тази чувствителност, така че с тях трябва да бъдат по-внимателни и да я тури по-лесно (оставете бутилка на нощното шкафче, на масичката за кафе ...).

Спортистите също трябва да хидратирате добре, ако аеробни спортове, с акцент върху горещи дни или ако прекарвате много време.


Проблемът, който имаме с обявените напитки, един от най-мощните бизнес време. Тези напитки обикновено имат много високо съдържание на захар и въпреки, че е похарчил много пари в маркетинговите кампании не може да се каже на разследването в неговата пригодност.

Те са богати и добре огласени, но:



     Това достатъчно ли е да ги използвате?
    Да те носят добавена стойност?
    Имате ли някакви проблеми, които го използват?

Необходимо е да зададем правилните въпроси.



British Medical Journal, едно от най-престижните в областта на медицината, предлага обширна статия, в която те се опитват да отговорят на тези въпроси.

    Няма достатъчно научни доказателства в подкрепа на употребата на тези напитки
    Да не се добавя стойност към хидратация с вода
    Интензивно използване осигурява излишък на захари (а оттам и риска от увеличаване на теглото).

Виждате ли, аз досега все още препоръчват чешмяната вода да хидратирате. И живее в Мадрид Имам късмет, че е с високо качество.


(машинен превод, съжалявам за грешки)

jueves, 19 de julio de 2012

Herramientas





¿De qué sirve disponer de las mejores herramientas si no somos capaces de desplegar suficientecreatividad?

¿Qué es más potente un lápiz y un papel en blanco ó un ordenador de última generación?

¿Disponer de música en alta fidelidad ó ser capaz de bailar con susurros?

¿Tener un ebook con 5000 títulos ó disfrutar componiendo cuartetos?



Las herramientas moldean nuestras vidas y nuestro cerebros, nos permiten llegar más lejos. Desgraciadamente también nos hacen más condescendientes con quienes no disponen de ellas. Como si su posesión nos diera una mayor calidad humana. Craso error. Anaximandro, Praxiteles, Heráclito… pudieron avanzar a niveles que ya nos gustarían.

En nuestras manos está la posibilidad de ser conscientes de nuestro tiempo y de ampliar la mirada con la que lo contemplamos.








инструменты


Что хорошего с лучшим средством, если мы не в состоянии развернуть достаточное творчества?

Что является более мощным карандаш и чистый лист бумаги или компьютерного искусства?

¿У привет-Fi Music или иметь возможность танцевать с шепотом?

Является ли наличие электронных книг с 5000 названий или наслаждаться составляющих квартеты?



Инструментов формировать нашу жизнь и наш мозг позволяет нам идти дальше. К сожалению, они также делают нас более прощать тех, кто не имеют их. В случае, если его офис даст нам больше человеческие качества. Большой ошибкой. Анаксимандр, Праксителя, Гераклит ... может двигаться до уровней, которые мы хотели бы.

В наших руках находится возможность быть в курсе нашего времени и для улучшения внешнего вида, с которой мы рассматриваем.

(Автоматический перевод, простить ошибки)




Foto:  'Doyle Spiral Inversion
http://www.flickr.com/photos/21649179@N00/2357432848

miércoles, 18 de julio de 2012

El arte de emocionar




Las disciplinas artísticas buscan la expresión de emociones. Y también buscan emocionar a quien las contempla.
Recientemente he sido testigo de cómo Miguel Poveda emocionaba a un auditorio de 2000 personas con su cante. Se podía palmar la emoción, la tensión que el artista crea con su público. Me pareció mágico y liberador. En tiempos de gran tensión como los que vivimos, es bueno recordar que el arte produce catarsis, nos libera.

En el mundo de la sanidad no somos muy artísticos que digamos. Desarrollamos mucho el hemisferio cerebral izquierdo y poco el derecho. Pero viene bien recordar que podemos prescribir arte a nuestro pacientes, prescribir emoción, prescribir catarsis.

No será muy heterodoxo pero a partir de ahora pienso recomendar ver flamenco en directo. Estoy convencido de que Miguel Poveda consiguió inspirar y liberar de muchas losas a los que fuimos testigos de su arte. La belleza siempre será un camino a seguir.







L'art d'emocionar

Les disciplines artístiques busquen l'expressió d'emocions. I també busquen emocionar a qui les contempla.

Recentment he vist com Miguel Poveda s'emocionava a un auditori de 2000 persones amb el seu cant. Es podia palmar l'emoció, la tensió que l'artista crea amb el seu públic. Em va semblar màgic i alliberador. En temps de gran tensió com els que vivim, és bo recordar que l'art produeix catarsi, ens allibera.

En el món de la sanitat no som molt artístics que diguem. Desenvolupem molt el hemisfèri cerebral esquerre i poc el dret. Però va bé recordar que podem prescriure art al nostre pacients, prescriure emoció, prescriure catarsi.

No serà molt heterodox però a partir d'ara penso recomanar veure flamenc en directe. Estic convençut que Miguel Poveda va aconseguir inspirar i alliberar de moltes lloses als que vam ser testimonis del seu art. La bellesa sempre serà un camí a seguir.



Foto de Bernardo Pérez, en el País

martes, 17 de julio de 2012

Atención al paciente esquizofrénico y diabético en la consulta de medicina de familia





Existen muchos pacientes difíciles de etiquetar diagnósticamente, bien por no ajustarse a las guías de clasificación o por disponer de múltiples etiquetas combinadas. Los pacientes diagnosticados de esquizofrenia y diabetes son un ejemplo de los que los profesionales sanitarios denominamos pacientes complejos.

Desde la consulta del médico de familia acompañamos a los pacientes con patología mental y a sus familias. Es para nosotros un reto ampliar la visión clínica para tener en cuenta variables como los factores de riesgo cardiovascular en pacientes con esquizofrenia.

Una buena formación continuada es una ayuda, también mantener la capacidad de hacerse preguntas y buscar las respuestas.

Caminar hacia soluciones de medicina aumentada que aunen un mantenimiento de las habilidades y el conocimiento trabajando en red con otros profesionales es una de las propuestas para atender mejor a este tipo de paciente. Otra considerar que la respuesta farmacológica o méramente sanitaria es siempre parcial. Y finalmente contar con la ayuda del propio paciente y su familia a la hora de ofertar propuestas y buscar soluciones de cuidado.


 


lunes, 16 de julio de 2012

Expresar el dolor, expresar la pasión



Los grandes maestros nos enseñan a expresar, a comunicar.

Ernst Kirchner es uno de los principales expresionistas alemanes. Vivió en una época muy interesante, convulsa como la nuestra, más si cabe.

Recorrer su obra es fascinante, en sus lienzos se muestran claramente su visiones, ensueños y se transparentan sus adicciciones y su patología mental. Nada nuevo. De alguna forma todos llevamos ese pack dentro, unos con mayor carga que otros. La diferencia estriba en la capacidad de expresión, en la forma en que cada cual comunica su vivencia interior, sus anhelos, pasiones, miedos. Sus ideas, dudas, intuiciones o culpas.

Todo el mundo puede mejorar esta capacidad, de hecho la vida nos propone abundantes situaciones en las que no tenemos más remedio que emplearnos a fondo para adaptarnos. La creatividad y la comunicación serán pues buenas defensas. En consulta las exploro todos los días aplicadas a diferentes escenarios biográficos que me proponen mis pacientes. Kirchner no está entre ellos pero les puedo decir que no dejo de aprender y asombrarme de las enormes capacidades humanas que descubro a menudo en mi centro de salud.






Express schmerzen, express-leidenschaft

Große Lehrer lehren uns, um auszudrücken, zu kommunizieren.

Ernst Kirchner ist ein führender deutscher Expressionisten. Er lebte in einer sehr interessanten Zeit, schreiend wie der unseren, wenn möglich mehr.

Durchsuchen seiner Arbeit ist faszinierend in seinen Bildern deutlich gezeigt, Visionen, Träume und zeigen durch ihre adicciciones und psychischen Erkrankungen. Nichts Neues. Irgendwie alles, was wir packen in, laden einige mehr als andere. Der Unterschied liegt in der Möglichkeit des Ausdrucks, die Art und Weise kommuniziert jeder seine innere Erfahrung, ihre Wünsche, Leidenschaften, Ängste. Ihre Ideen, Fragen, Einsichten oder Schuld.

Jeder kann diese Fähigkeit verbessern, in der Tat bietet uns Leben in Fülle Situationen, in denen wir haben keine andere Wahl, als energisch, sich anzupassen. Kreativität und Kommunikation wird als gute Verteidigung sein. In Absprache der tägliche erkunden verschiedene Szenarien angewandt, um biographische Ich schlage meinen Patienten. Kirchner ist nicht unter ihnen, aber ich kann sagen, dass ich Lernen und Staunen halten an den enormen menschlichen Fähigkeiten, die ich finden oft in meiner Klinik.

(Maschinelle Übersetzung,
Vergebung für Fehler)

domingo, 15 de julio de 2012

El bosón de Higgs en las recetas de la sanidad madrileña



Llevamos años pidiendo que cambien el sistema de prescripción, el modelo de burocracia para las recetas. Por muchas razones:

1. Es ineficiente, al obligar al médico a trabajar como administrativo, al obligar al paciente a perder su tiempo haciendo colas en la consulta para conseguir recetas.
2. Es inseguro, emitir miles de recetas multiplica los fallos.
3. Está obsoleto, hay alternativas.

(hay muchas más pero no redundaré)


Curiosamente este mes somos testigos de cambios muy veloces: desaparecen las recetas rojas y verdes (ahora serán azules para todos), se diversifican los tramos de copago de las mismas. Y lo han hecho en semanas!!!

¿No podríamos aprovechar para que en una misma receta sea posible recetar varios envases por un periodo de tiempo?

Es algo simple ¿verdad? De este modo un solo documento permitiría el tratamiento para 6 meses o un año, y esto simplificaría mucho la vida de personas aquejadas de hipertensión, diabetes o enfermedades crónicas. Y de paso permitiría que los médicos dejaran de emplear un 30% de su tiempo en hacer burocracia y lo usaran en atender mejor a los pacientes que tienen delante.

Pues las Consejerías de Salud no logran entenderlo.


Del bosón de Higgs ni hablamos.



Foto AP12causas

sábado, 14 de julio de 2012

Pintar y pasear, el consejo de Hockney





David Hockney es un caballero inglés de 70 años. Uno de los pintores vivos más cotizados. Se puede admirar su obra en la exposición del museo Guggenheim de Bilbao.

En un vídeo de la exposición, el sr. Hockney se describe a sí mismo como un septuagenario lleno de energía al que le gusta pintar. Efectivamente esa energía se comunica en su obra, en el uso del color, la visión y en muchos de los temas.

No puedo por menos que contrastar el nivel de energía que tienen las personas de 70 años a las que proveo cuidados en mi cupo de pacientes, especialmente si están institucionalizados en residencias de ancianos.

Promover actividades creativas, promover el paseo y la actividad física es el consejo que nos ofrece Hockney. Me temo que en este caso claramente predica con el ejemplo.





viernes, 13 de julio de 2012

¿Te apetece dejar de fumar?




Lo sigo preguntando  todas las semanas. Cuando te llegue el momento en que decidas dejar de fumar sigue estos sencillos puntos: 

1. Escribe tu plan
2. Elije un dia
3. Háblalo con tu familia y amigos, pide ayuda
4. Háblalo con tu médica y enfermero.
5. Ten claras tus motivaciones
8. Ayúdate de algún libro, de una web como #mividasinti o de una aplicación móvil

Lo conseguirás!





Sentez-vous comme arrêter de fumer?

Je me demande chaque semaine. Quand c'est votre moment où vous décidez de cesser de fumer à la suite de ces points simples:



1. Rédigez votre plan

2. Choisissez un jour

3. Parlez-en avec votre famille et vos amis de l'aide

4. Discutez-en avec votre médecin et une infirmière.

5. Soyez clair sur vos motivations

8. Aidez-vous à un livre, un site Web en tant que # mividasinti ou une application mobile



 
Je vous souhaite du succès!



jueves, 12 de julio de 2012

El bosón, el gravitón y el orgasmatrón



La física de partículas es un campo emocionante donde la ciencia trata de avanzar contra el límite de ignorancia que circunda al género humano desde el principio de los tiempos.

Con tecnología punta se ha podido detectar por fin al escurridizo bosón de Higgs. Es un paso. Aún quedan muchos más, el gravitón será uno de los siguientes.

Uno de mis maestros de filosofía, preconizaba que la mejor tecnología del futuro no provendría de la física cuántica, seria algo más prosaico: el orgasmatrón.

En esta época de gadgets infinitos en las que nos rodeamos de móviles inteligentes, tabletas, libros electrónicos, portátiles, ordenadores y una miríada de accesorios tal vez nos venga bien hacer una reflexión.

¿Qué necesitamos en realidad?


Sólo si la sabemos responder no nos quedaremos enganchados



miércoles, 11 de julio de 2012

Todo ciudadano debería saber que es la prevención cuaternaria






Me causa gran satisfacción que amigos como Juan Gérvas y Enrique Gavilán (a Laura Jiménez, no tengo el gusto) publiquen este mes una estupenda revisión sobre prevención cuaternaria. Un tema que debería ser prioritario en la agenda sanitaria



Aportan las siguientes ideas fuerza:

  • Toda acción tiene una cara y una cruz; toda decisión clínica conlleva simultáneamente beneficios y perjuicios.
  • Llamamos prevención cuaternaria al conjunto de actividades que intentan evitar, reducir y paliar el daño provocado por la intervención médica.
  • La prevención cuaternaria concierne por igual a la Atención Primaria y a la hospitalaria, pero es en la primera donde más actos se realizan, y por tanto, donde el potencial de evitar daños es mayor.
  • La medicalización de la salud y la arrogancia de la medicina conllevan un mundo de excesos.
  • La prevención cuaternaria debe impregnar desde las prácticas diagnósticas hasta las preventivas, pasando por las medidas rehabilitadoras y el uso de medicamentos dañinos.
  • Además de estrategias prácticas conscientes de prevención cuaternaria, conviene desarrollar otras semiautomáticas, intuitivas, en el torbellino del trabajo clínico diario.
  • Cabe hacer daño al ofrecer prevención cuaternaria en el día a día. No conviene, por ello, aceptar sin críticas las propuestas de prevención cuaternaria.


Pueden leer el artículo completo en abierto en la muy recomedable revista AMF

martes, 10 de julio de 2012

¿Qué ha aportado la jornadad #videosysalud 2012?




En 2011 ya conseguimos:

1. Organizar una jornada científico-sanitaria sin patrocinio de ningún tipo
2. Reunir a más de 80 profesionales sanitarios y no sanitarios
3. Proponer una estructura de jornada eminéntemente práctica
4. Favorecer la participación de los asistentes y el networking
5. Visibilizar la importancia del lenguaje audiovisual en el mundo de la salud


Este año 2012 además:

1. Han participado pacientes, consejeros de sanidad y mayor diversidad de perfiles profesionales
2. Participación de más interesados en redes sociales y seguimiento del evento por video streaming
3. Mejorar la organización y la parte práctica
4. Mejorar la puntualidad
5. Dinamización intensiva por equipo de organización.











lunes, 9 de julio de 2012

Lo vamos a intentar. The cult of done Manifiesto




 En estos tiempos de incertidumbre hay  muchas reticencias para mover pieza. Todos sentimos que hacen falta alternativas pero nadie se levanta para enunciarlas. Tenemos miedo, miedo a equivocarnos.


Parece necesario abrir una cultura del hacer. No como actividad frenética, si no como actividad creativa. Nos equivocaremos, nos caeremos. Lo volveremos a intentar, nos levantaremos.






The Cult of Done Manifesto
  1. There are three states of being. Not knowing, action and completion.
  2. Accept that everything is a draft. It helps to get it done.
  3. There is no editing stage.
  4. Pretending you know what you're doing is almost the same as knowing what you are doing, so just accept that you know what you're doing even if you don't and do it.
  5. Banish procrastination. If you wait more than a week to get an idea done, abandon it.
  6. The point of being done is not to finish but to get other things done.
  7. Once you're done you can throw it away.
  8. Laugh at perfection. It's boring and keeps you from being done.
  9. People without dirty hands are wrong. Doing something makes you right.
  10. Failure counts as done. So do mistakes.
  11. Destruction is a variant of done.
  12. If you have an idea and publish it on the internet, that counts as a ghost of done.
  13. Done is the engine of more.


1. Hay tres estados del ser: no saber, la acción y el terminar.
2. Acepta que todo es un borrador. Esto ayuda a lograr que las cosas se hagan.
3. No existe el estadio de edición.
4. Pretender que se sabe lo que se está haciendo es casi lo mismo que saber lo que estás haciendo, así que acepta que sabes lo que estás haciendo, aunque no sea así, pero hazlo.
5. Destierra la procrastinación. Si esperas más de una semana para realizar una idea, abandónala.
6. El objetivo de hacer no es el de terminar de hacer, sino el de poder hacer otras cosas.
7. Una vez que lo hayas terminado siempre puedes tirarlo.
8. Ríete de la perfección. Es aburrida y te impide estar haciendo hasta el final.
9. Las personas que no tienen las manos sucias están equivocadas. Hacer algo te hace tener razón.
10. Equivocarse cuenta como que has hecho. Así que comete errores.
11. La destrucción es una variante del hacer.
12. Si tienes una idea y la publicas en Internet, eso cuenta como un fantasma de algo hecho.
13. El hecho de hacer, es el motor de hacer más.





Vía Paco Traver y Andres Schuschny

La imagen corresponde a un retrato de Bindo Altovitti por Rafael de Urbino que pueden disfrutar temporalmente en el museo del Prado. El maestro italiano pertence como saben a los que se animaban a hacer, suscribe pues el manifiesto.


domingo, 8 de julio de 2012

Evitar la espera

La revista Actualización en Medicina de Familia publica un editorial sobre las esperas de los pacientes en consulta. Una reflexión sobre un tema que sigue sin resolverse bien.

Dado que soy el responsable del mismo agradeceré comentarios y sugerencias.



sábado, 7 de julio de 2012

Hoy es la jornada #videosysalud Bilbao 2012





Hoy se celebra la jornada #videosysalud que congregará en Bilbao a más de 80 profesionales sanitarios y no sanitarios que trabajarán por abrir nuevas vías de comunicación en salud usando formato audiovisual.

Rafa Nadal no vendrá pero nos manda su apoyo y simpatía.

Hay un buen puñado de gente motivada detrás de esta propuesta y muchísimos amigos y amigas ayudando. Acudirán periodistas, pacientes, sanitarios, ingenieros, directivos... y entre todos/as haremos vídeos que servirán a otros.




Si te interesa puedes participar en twitter usando la etiqueta (hashtag) #videosysalud

O bien seguier en directo la jornada mediate video streaming en la página de irekia.


viernes, 6 de julio de 2012

From Beverdige to Bismarck a whistle tour of European health systems




Some friends sent me this prezi from Wonca congress, taking place this week in Viena. There are many GPs worried about what is happening to our patients and our european national health systems. We need more ideas and the same vision. Only together we should gain the proper goal.



Einige freunde schickte mir dieses prezi aus Wonca kongress, findet in dieser woche in Viena. Es gibt viele hausärzte über das, was für unsere patienten und unsere europäischen nationalen gesundheitssysteme geschieht besorgt. wir brauchen mehr ideen und die gleiche vision. Nur gemeinsam werden wir gewinnen sollte das eigentliche ziel.




jueves, 5 de julio de 2012

Ganadores del concurso de vídeos #videosysalud 2012

La jornada #videosysalud invitaba a sus asitentes a un concurso de vídeo. Se han recibido 20 vídeos, toda una muestra de creatividad y buen hacer.

El  jurando compuesto por  Rosa PérezLuis Fernández Luque y un servidor ha fallado esta semana el concurso con tres ganadores y varias menciones especiales:



No fumes, es malo para tu salud. De Tamara Sancho







Aprendamos a curar heridas de los niños. De Chema Cepeda







La inactividad física. De Xavier Gómez









A su vez hemos querido destacar dos trabajos, que por su calidad merecen ser visionados durante las jornadas de Salud20Eus



Síndrome de clase turista. De DKV







Salvar1vida. De Osakidetza y Nekane Murga









Y acabamos reconociendo dos trabajos más, el primero por ser un vídeo orientado al profesional sanitario y el segundo por su originalidad:



Los ciclos de la vida. De Paco Traver







Los hábitos condicionan tu vida. De Eider Gaztelu









Muchas gracias a todos y enhorabuena a Tamara, Chema y Xavier, premiados con una entrada para Salud20Eus.



post original de Rosa Pérez para #videosysalud

miércoles, 4 de julio de 2012

Trabajar en el hopital de Villalba



El hospital de Villalba no se inaugurará este año. Los recortes, ya saben. Lo hará el año que viene. Si están interesados en dejar su curriculum pueden hacerlo aquí.


martes, 3 de julio de 2012

Don de lenguas



En la Teología Cristiana se define como "Don de Lenguas" a la facultad milagrosa, concedida a algunos hombres y mujeres, de hablar en idiomas que no conocen.

Como médico de familia he sido entrenado en hablar lenguaje clínico-científico y he adquirido habilidades de comunicación para transmitirlo al paciente. Lo que no he aprendido es lenguaje político ni social por lo que mis mensajes a esas dos instancias no son operativos. Nos hace falta un "don de lenguas" que tendrá que venir por divina inspiración, inteligencia colectiva o iluminación instantánea, pero es urgente.

En el año 2011 y en el presente se han lanzado varias iniciativas para comunicar mensajes en diversas lenguas:


#APXIIcausas blog multimedia colaborativo
La Refundación de la atención primaria. Libro
Informe SESPAS2012.
Prescripción prudente. Blog colaborativo
#videosysalud. Formato de congreso multidisciplinar sin patrocinio
#6minutosAP. Documental


¿Es suficiente? ¿Cómo podremos hacerlo todavía mejor?

Hace falta más creatividad. Más madera.







Glossolalie.

In der christlichen Theologie Glossolalie ist als der wundersamen Macht gewährt, um einige Männer und Frauen, die in Sprachen, die sie nicht kennen, sprechen definiert.

Als Hausarzt Ich wurde in klinischen und wissenschaftlichen Sprache sprechen und Kommunikationsfähigkeit ich für die Übertragung auf den Patienten erworben haben, geschult. Was ich gelernt habe, ist nicht politischen oder sozialen Sprache so meine Botschaft an diesen beiden Fällen nicht in Betrieb sind. Wir brauchen Glossolalie, die müssen durch göttliche Inspiration, kollektive Intelligenz oder Instant Erleuchtung kommen wird, aber es ist dringend.

Im Jahr 2011, und dies hat mehrere Initiativen gestartet, um Nachrichten in verschiedenen Sprachen zu vermitteln:

# APXIIcausas Multimedia kollaborativen Blog

Neugründung der Primärversorgung. Buch

SESPAS2012 Bericht.

Eine zurückhaltende Verschreibung. Collaborative Blog

# Videosysalud. Multidisziplinäre Konferenz-Format ohne Sponsoring

# 6minutosAP. Dokumentarfilm


 

Ist es genug? Wie können wir noch besser machen?

Wir brauchen mehr Kreativität. Mehr Holz.


lunes, 2 de julio de 2012

Musicoterapia, ¿Lady Gaga o Magdalena Kozena?



El mundo musical tiene múltiples matices. En un tiempo que corona a jugadores de fútbol e ídolos pop es bueno recordar que hay otras posibilidades.

Me gusta recomendar música a mis pacientes. Desde mi limitada sensibilidad soy capaz de dar, de vez en cuando, alguna pista.

Todos sabemos del poder sanador de la música en nuestras vidas, lamentablemente la hemos relegado a mero ruido de fondo.

No seré yo quien desmerezca a la señora Gaga, pero les invito a disfrutar con otros registros que les sirvan de inspiración y aporten belleza a sus vidas.







Hudební svět má mnoho odstínů. V době, která korun a popové idoly fotbalisté stojí za připomenutí, že existují i ​​jiné možnosti.

Mám rád hudbu doporučit svým pacientům. Z mého omezenou citlivost můžu dát, čas od času, nějaké vodítko.

Všichni víme, léčivou sílu hudby v našich životech, jsme bohužel odsunut do pozadí jen šum.

Nebudu zastiňovat Lady Gaga, ale zvu vás těšit s dalšími záznamy, které budou inspirovat a přivést krásu života.






The world of music has many shades. At a time that crowns footballers and pop idols is worth remembering that there are other possibilities.

I like to recommend music to my patients. From my limited sensitivity sometimes I can give a clue.

We all know the healing power of music in our lives, though we have unfortunately relegated to mere background noise.

I will not be a detractor from Lady Gaga, but I invite you to enjoy with other records that will inspire and bring beauty to your lives.













domingo, 1 de julio de 2012

El papel del blog en la relación médico paciente



Me apetecia hacer esta reflexión. Tras el primer congreso de la blogosfera sanitaria, hace ya 3 años, han llovido muchos posts y mucha tinta. Pero nunca nos habíamos parado a reflexionar si los blogs sanitarios tienen algún papel en la relación de los profesionales sanitarios con sus pacientes.

La revista Formación Médica Continuada ha tenido la gentileza de permitirme compartir con ustedes esta inquietud mediante un editorial.

Ya conocen mi opinión. Lo importante es priorizar la comunicación con el paciente. Por tierra, mar y aire.






Foto1: Julio Mayol en primer plano con Fernando Casado y un servidor,

sábado, 30 de junio de 2012

¿Por qué #videosysalud es importante?




Queda una semana para la jornada #videoysalud 2012 que tendrá lugar el sábado 7 de julio en el colegio de médicos de Bilbao.

¿Por qué #videosysalud es importante?

1. Por que es un evento científico de diseño innovador
2. Porque es totalmente libre e independiente.  No tiene patrocinio de ningún tipo de industria ni interés comercial.
3. Porque reunirá un gran grupo de profesionales innovadores en un contexto multidisciplinar.
4. Porque incluye desde pacientes hasta consejeros de sanidad.
5. Porque apuesta por mejorar la comunicación en salud, en formato audiovisual.
6. Porque la estructura de la jornada permite la participación real de los asistentes y cuida al máximo el networking y las relaciones.
7. Porque el nivel de los ponentes y del equipo de voluntarios es altísimo.
8. Porque se hará por primera vez en el País Vasco con un montón de amigos locales.
9. Porque sabemos que en sanidad las cosas se pueden hacer mejor y tratamos de predicar con el ejemplo.
10. Porque lo vamos a pasar bien.



Si quieren más razones anímense a venir. Todavía pueden participar en streaming o twitter el dia de la jornada.








Aste bat geratzen da videoysalud-a uztailaren 7a larunbatean Bilboko medikuen elkargoan gertatuko den 2012 egunerako|jardunaldirako. 

Zer videosysalud-egatik da garrantzitsua? 

 1. Diseinu berritzailearen ekitaldi zientifikoa den 

2. Erabat libre eta independentea delako. Ez du inolako gorpuzkeraren babesik ez merkataritza-interesik.

3. Profesional berritzaileko talde aparta bilduko duelako diziplina anitzeko testuinguruan.

4. Osasun-kontseilarienganainoko pazienteengandik sartzen duelako.

5. Komunikazioa, ikus-entzunezko formatuan, osasunean hobetzeko apustu egiten duelako.

7. Txostengileen eta boluntario-ekipamenduaren maila altua delako.

8. Euskadiko lehen aldiz egingo delako lagun lokaleko pilo batekin.

9. Gauzak osasunean hobeto egin daitezkeela dakigulako eta adibidearekin predikatzea saiatzen garelako.

10. Ondo pasatuko dugulako.

Arrazoi gehiago nahi badituzte etortzera anima zaitezte. Oraindik jardunaldiko dia jakinaraz dezakete streaming-ean edo twitter-ean. 



traducción automática euskadi.net 

viernes, 29 de junio de 2012

Important patients and very important patients


All my patients are important for me. I have a commitment with them, a care trust, a special relationship. It is called doctor-patient relationship and it´s protected for important ethical values.

Nevertheles there are also VERY important patients in my patients poblation. People who walk over thin ice in his lives.

Last week I was invited to give a lecture about complex patients, specifically patients with schizophrenia and diabetes. After studying the topic, talking with collegues and meditate for a long time I think the label "complex patient" has a negative bias. Let my choose this other one "Very Important Patient" VIP in which we can consider all the situations which are complex for us, whatever.

Make a list with these VIP patients can be the first time.

Take special care with them the second.

Study in depth the cases and talking with collegues both inside and outside the ordinary work team, the third.

My forth step is making a video...




Todos mis pacientes son importantes para mí. Tengo un compromiso con ellos, un compromiso de atención, una relación especial. Se llama relación médico-paciente y está protegida por importantes valores éticos.

Sin embargo también hay pacientes MUY importantes en mi cupo . Personas que caminan sobre hielo fino en sus vidas.

La semana pasada fui invitado a dar una conferencia sobre pacientes complejos, específicamente pacientes con esquizofrenia y diabetes. Después de estudiar el tema, hablar con colegas y meditar durante mucho tiempo creo que la etiqueta de "paciente complejo" tiene un cierto sesgo negativo. Permítanme elegir esta otra "paciente muy importante" VIP en la que podemos incluir todas las situaciones que son complejas para nosotros, las que sean.


  1. Hacer una lista con estos pacientes VIP puede ser un primer paso
  2. Proveerles especial cuidado el segundo.
  3. Estudiar en profundidad sus casos y hablarlos con colegas, tanto dentro como fuera del equipo de trabajo ordinario, el tercero.
  4. Mi cuarto paso es hacer un vídeo ...

jueves, 28 de junio de 2012

La muerte del email corporativo



Lo llevamos años anunciando. El email corporativo ha quedado obsoleto. Lo he dicho en reuniones de café, pasillos y despachos. Lo he hablado con la señora de la limpieza de mi centro de salud y con el Director General de Atención Primaria, con el Consejero de Sanidad, con el Sursum Corda... Ni caso.
No es posible que una organización con miles de profesionales como es la atención primaria madrileña se comunique entre sí con un sistema de correo electrónico no operativo. Y no es que lo diga yo, es que ya hasta en la prensa nacional hacen valoraciones en este sentido.


¿Por qué?

1. Buzón de 199mb. No es suficiente. He sobrepasado la capacidad total 4 veces en lo que va de año, lo que me obligó a borrar todos los datos las correspondientes 4 veces. Solicité por instancia aumento de capacidad, no se atendió la solicitud. Ya no lo haré más.
3. Empieza a llegar spam en porcentaje cada vez más alto.
4. Mensajes duplicados y triplicados.
5. Información no deseada.
6. Imposible acceder a órganos de decisión.
7. No puedo comunicarme con especialistas de hospital de referencia por no tener directorio.
...



Así nos va. La comunicación entre profesionales sanitarios dentro del sistema público es un oxímoron, salvo alguna excepción. A dia de hoy es mucho más potente twitter, lo que nos obliga a comunicarnos fuera de la empresa. Creo que el Sistema Sanitario Público está perdiendo un valioso tren. ¿Quién es el responsable?





Dejo este vídeo por si a alguien le viene bien un curso, y una transcripción en turco por si puede ser de alguna ayuda. Si todo falla que por lo menos pregunten a Alberto Barbero.



 Yıllardır reklam geçirdim. Kurumsal e-posta artık kullanılmıyor. Ben kahve toplantıları, koridorlar ve ofislerde söyledim. Ben Sursum Corda ile Sağlık Bakanı ile, benim sağlık merkezi ve Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürü hizmetçi konuştum ... Ne durumda.

Böyle Madrid birinci basamak olarak binlerce profesyonele sahip bir organizasyon çalışmayan bir e-posta sistemi ile birbirleri ile iletişim kurmak mümkündür. Ben bunu söylemek değil, bu konuda değerlendirmeler yapmak, ulusal basın zaten.

Neden?

1. 199MB posta kutusu. Bu yeterli değildir. Bana 4 kez karşılık gelen tüm verileri silmek zorunda toplam kapasite 4 kez bugüne kadar bu yıl, aştınız. Ben kapasitesini artırmak için, talebi takip değil örneğin uygulanır. Artık bir daha yapalım.

3. Spam daha yüksek ve daha yüksek oranda önümüzdeki başlar.

4. İkili ve üçlü mesaj var.

5.. İstenmeyen bilgileri.

6. Karar vericiler için erişilemiyor.

7. Ben dizinin olmaması için uzmana sevki hastane ile iletişim kuramıyor.

...

Bu yüzden gider.Kamu sistemi içerisinde sağlık çalışanları arasındaki iletişim, bir istisna dışında, bir oxymoron olduğunu. Günümüzde bu bize şirket dışında iletişim kurmak için zorlama, çok daha güçlü bir heyecan olduğunu. Ben kamu sağlık sistemi değerli bir tren kaybediyor düşünüyorum. Kim sorumlu?




Foto : 'I must be getting old...'
http://www.flickr.com/photos/65208261@N00/391609724